Brama Krakowska, jako jedna z dwóch bram, w murach miejskich Lublina jest niewątpliwie ważnym symbolem historycznym. Powstała około połowy XIV wieku wraz z otaczającymi Lublin murami obronnymi po groźnym najeździe Tatarów na Lublin w 1341 roku. Bramy: Krakowska i Grodzka znajdowały się na starym szlaku handlowym z Krakowa na Litwę i Ruś. W starych księgach miejskich Brama Krakowska nazywana jest zawsze Bramą Wyższą, w odróżnieniu od Bramy Grodzkiej znajdującej się w niżej położonej części miasta. Początkowo bramę tworzyła część dolna, a zakończona była krenelażem ze spiczastym wysokim dachem. Do miasta prowadził most zwodzony ponad głęboką fosą (zasypaną w XVII wieku) oraz brona – czyli żelazna krata w bramie.
W XV wieku po raz pierwszy zaszły pierwsze zmiany w jej wyglądzie – miało miejsce jej znaczne podwyższeni oraz urozmaicenie ceglanych murów układem w ukośne pasy.
W 1515 i 1575 roku wybuchły pożary, które spowodowały konieczność odbudowy Bramy. W XVI wieku przybyła prawdopodobnie ośmioboczna część górna, miedziany hełm nakrywający wieżę. oraz przedbramie dla wzmocnienia obronności bramy. Wiadome jest, że w XVI wieku Brama posiadała ganki dla trębaczy i muzyków, którzy „dla przyjemności mieszkańców wygrywali piękne pieśni na swych instrumentach” i zegar miejski. Plac przed Bramą stał się głównym ośrodkiem handlowym miasta. W XVII wieku Brama Krakowska zaczynała tracić na swej ważności – jej oraz całego kompleksu murów miejskich zły stan techniczny spowodował, że w 1656 roku Lublin nawet nie bronił się przed Kozakami. W późniejszych latach była raczej wykorzystywana do celów mieszkalnych – dla trębacza, wrotnego oraz dla dyrektora zegara miejskiego.
Obecnie w Bramie Krakowskiej znajduje się Muzeum historii miasta Lublin.
Bibliografia:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Brama_Krakowska_w_Lublinie
MarikaB